Erbo-di-canard(-dóu-miejour)
Utricularia australis
Lentibulariaceae
Noms en français : Utriculaire citrine, Utriculaire du Midi.
Descripcioun :Aquesto erbo-di-canard, planto que trachis dins l'aigo, emai siegue pulèu raro, èi la mai coumuno qu'isto au nostre. Porto d'utriculo (fotò) que podon aganta de bèsti microuscoupico (planto carnivoro). Li flour dounon d'èr i meisseto. La meno autralis se recounèis à sa larjo labro de davans e à si bratèio courto.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 50 à 200 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Utricularia
Famiho : Lentibulariaceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : ireguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Aigo
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Utricularia australis R.Br., 1810
Sassifrago(-regado)
Saxifraga exarata
Saxifragaceae
Autre noum : Sassifrajo.
Nom en français : Saxifrage sillonnée.
Descripcioun :Aquelo sassifrago fai de gràndi mato sus li roucas de mountagno. Li flour an de petalo blanco. Li fueio, impourtanto pèr la determinacioun, soun di tres partido emé de costo que se vèson bèn sus li tres partido, au contro de Saxifraga moschata, que ié sèmble proun. Coumpara emé la sassifrago-muscado que ié sèmblo proun.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 à 15 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Saxifraga
Famiho : Saxifragaceae
Ordre : Saxifragales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 0,6 à 1 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1800 à 3200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Baus
- Roucas
- Tepiero roucaiouso
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Saxifraga exarata Vill., 1779